Omschrijving
De Franse beeldpendule is gemaakt in directoirestijl, gebruikelijk tijdens de overgangsperiode tussen de Louis XVI- en de empirestijl. De voetplaat staat op vier pootjes in de vorm van Egyptische zuilen geïnspireerd op de bloem van een papyrusplant. De zijkanten zijn in reliëf versierd met bladranken en korenaren.
De afbeelding op de pendule “terugkeer van de plantage”. Op een klassieke zegekar is gezeten een jonge vrouw, goud, gekleed in klassiek gewaad met leidsel in de hand. Achter haar, staande op de kar is een kleine zwarte jongen. Hij heeft een goudgekleurde hoofdtooi en rokje aan. Het paard voor de wagen is zwart.
Er was rond het jaar 1800 veel belangstelling voor (het decoratieve uiterlijk van) de oorspronkelijke bewoners van koloniën. Pendules "au bon sauvage", ("de edele wilde"), "au nègre" en "à la négresse", met als algemeen thema hier "le sauvage", waren populair aan het eind van de achttiende eeuw. Er werden en worden veel van zulke "negerpendules" gemaakt. Op de bodemplaat staat een zegekar, waarop gezeten een jonge vrouw in een klassiek gewaad met achter haar staande een kleine zwarte slaaf, met hoofdtooi en rokje van bladeren. De vrouw houdt de teugels vast van een zwart paard dat de kar trekt. De geëmailleerde wijzerplaat is verwerkt als wagenwiel. De uren worden hierop in zwarte romeinse cijfers aangeduid; de zes spaken hebben de vorm van goudkleurige Egyptische zuilen, waarvoor de wijzers langs bewegen. Het uurwerk is uit dezelfde tijd als de pendule.
Klok en compositie van figuren zijn een kopie naar een ontwerp van J.-S. Deverberie uit Parijs. Het onderhavige exemplaar is niet gesigneerd.
